Koncert Figur Niemożliwych - szkic o osobie Andrzeja Mitana

Sztuka, będąca ruchem myśli nie rodzi się w próżni, w hermetycznie zamkniętym gabinecie czy zaciszu pracowni głuchej na zgiełk współczesności i odpornej na wszelkie wpływy zewnętrzne.

Andrzej Mitan, artysta całkowicie nieprzewidywalny, oryginalny i wyrazisty, jest personą, której twórczość należałoby usytuować na pograniczu dwu światów, dwóch różnych doświadczeń – sztuk wizualnych oraz świata muzyki, zakorzenionych w burzliwej i skomplikowanej rzeczywistości Polski lat 60, 70, 80 aż po dziś dzień. Wyjaśnienia specyficznego charakteru tego rodzaju sztuki dostarcza biografia samego twórcy, autora słynnych płyt artystycznych powstałych przy współudziale przyjaciół takich jak Włodzimierz Borowski, Edward Krasiński, Krzysztof Knittel, Tadeusz Rolke, Jarosław Kozłowski, Tadeusz Sudnik, Jerzy Czuraj, Cezary Staniszewski, Janusz Dziubak, Andrzej Szewczyk.
W międzynarodowym wydawnictwie „Broken Music”, poświęconym historii fonografii, jego seria płyt została szczególnie wyeksponowana obok dzieł Warhola, Cage’a, Heidsiecka, Vostella, Kagela.

Mitan jest postacią, która potrafiła w sposób niezwykle twórczy wykorzystać muzyczną tradycję, równocześnie kontestując istniejący w muzyce ład (fascynacja wiedeńskimi dodekafonistami). Jego działania były i są często niezapowiedziane, dyskretne i bardzo osobiste. Przykładem może być pierwszy polski fluxus-concert pt. „Na oklep, czyli jak budowałem konia”, zrealizowany z Cezarym Staniszewskim, Emmettem Williamsem i grupą muzyków. Współpraca ta zaowocowała pod koniec lat 80. dwoma międzynarodowymi seminariami sztuki z udziałem światowej sławy artystów.
Klasyk poezji dźwiękowej, performer, kompozytor, animator kultury, wychowany zarówno na muzyce Bacha, impresjonistach jak i eksperymentach Schwittersa i Cage’a czy Coltrane’a, Jarretta i McLaughlina, pod koniec lat 60. poprzedniego stulecia powołał do życia grupę artystyczną Onomatopeja. W następnych latach współtworzył z wybitnymi postaciami polskiej muzyki eksperymentalnej takie kolektywy twórcze jak Super Grupa Bez Fałszywej Skromności, Niezależne Studio Muzyki Elektroakustycznej, Święta Racja, Koncert Figur Niemożliwych. Mitan aranżował także tzw. zdarzenia słowne, które stanowiły połączenie muzyki, performansu i poezji. Łączenie mediów, wykorzystywanie mocy sprawczej poezji dźwiękowej, muzyki elektronicznej oraz performansu daje nieoczekiwany, zaskakujący i oryginalny
rezultat. Jego postawa artystyczna jest cudowną pochwałą kultury, tradycji i dziedzictwa sztuki awangardowej.

Ważną dla kolekcjonerów sztuki może być uwaga, iż w 2007 roku ukazała się, w limitowanej edycji, płyta CD będąca dokumentacją najważniejszego przedsięwzięcia Super Grupy Bez Fałszywej Skromności – „Księgi Hioba”, spektaklu wystawionego w Teatrze Narodowym w ramach Jazz Jamboree ‘81. Zapowiadane przez artystę kolejne unikatowe publikacje CD/DVD to „Polski poemat dydaktyczny, czyli rzecz o polskiej filozofii twórczości i etyce w sztuce” oraz „Koncert na ryby”.



text: Adam A. Fuss
„Exit” 2007 << Polski poemat dydaktyczny